Ορατότητα

 

 

 

      Το ανθρώπινο μάτι δεν είναι σε θέση να ξεχωρίσει με ευκρίνεια τα αντικείμενα μέσα στο νερό, αυτό συμβαίνει γιατί ο αμφιστροειδής χιτώνας δεν μπορεί να εστιάσει αν δεν υπάρχει μία ποσότητα αέρα μεταξύ αυτού και του αντικείμενου, όμως το πρόβλημα ξεπερνάτε εύκολα με τη χρήση της μάσκας.

     Λόγω της διάθλασης που παθαίνουν οι ακτίνες του φωτός προκαλούν κάποια προβλήματα, αυτό συμβαίνει επειδή ο αέρας έχει μικρότερη πυκνότητα από το νερό και όταν μία φωτεινή ακτίνα από το ένα μέσο διαδόσεως μπει σε άλλο με διαφορετική πυκνότητα, διαθλάται.

 

 

    Αποτέλεσμα θα έχουμε την 1/3 μεγένθυση των εικόνων που βλέπει κανείς υποβρυχίως ενώ η απόσταση από κάποιο αντικείμενο φαίνεται μικρότερη κατά το 1/4, καθώς και το οπτικό πεδίο της μάσκας μειώνεται.

    Εκτός από αυτά τα φαινόμενα το νερό δρα σαν φίλτρο με αποτέλεσμα να διαφοροποιούνται τα χρώματα των αντικειμένων. Το κόκκινο χρώμα αρχίζει να χάνεται από τα 2.μετρα το πορτοκαλί από τα 5.μετρα, το κίτρινο μετά τα 1Ο. μέτρα, το πράσινο μετά τα 20. μετρα ενώ μετά τα 30. μέτρα επικρατεί το μπλε.

 

 

Το φως μπορεί να διεισδύσει μέχρι το Βάθος των 400. μέτρων ενώ βαθύτερα επικρατεί απόλυτο σκοτάδι. Η υποβρύχια ορατότητα μπορεί να εξαρτηθεί από τους παρακάτω παράγοντες.

 

1) Από τα σύννεφα που σκεπάζουν τον ήλιο

2) Από το βάθος κατάδυσης

3) Από το ύψος του ήλιου

4) Από την διαύγεια του νερού