Από τη στιγμή που ανακαλύφτηκε τράβηξε αμέσως το ενδιαφέρον, όχι μόνο για το μέγεθος και την ομορφιά του, αλλά κυρίως για τα παλαιοντολογικά και αρχαιολογικά ευρήματα που έκρυβε για χιλιάδες χρόνια.

 

    Από το 5000-3000 π.Χ., σύμφωνα με τους ειδικούς και τις χρονολογήσεις των ευρημάτων, το σπήλαιο χρησιμοποιείτο περιστασιακά από ανθρώπους και ζώα ως καταφύγιο και εποχική κατοικία. Σημαντικά ευρήματα, όπως τμήματα ανθρώπινων κρανίων, υπολείμματα φωτιάς, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, καμένα κόκαλα ζώων αλλά και λίθινα και οστέινα εργαλεία μαρτυρούν το ρόλο του σπηλαίου στην εξελισσόμενη ιστορία του ανθρώπου στη Ελλάδα. Βρίσκεται στη θέση Πετρωτό, πολύ κοντά στο σπήλαιο της Αλιστράτης, με απόσταση ανάμεσά τους, περίπου 800 μέτρα.

 

   Είναι ένα επίπεδο σπήλαιο με 400 μέτρα μήκος, πλούσιο διάκοσμο και με τους χαρακτηριστικούς ογκώδεις σταλακτίτες του να εντυπωσιάζουν από την πρώτη κιόλας αίθουσα. Οι αρχαιολογικές έρευνες κρατούν σήμερα το σπήλαιο σφραγισμένο μέχρι να ολοκληρωθούν οι ανασκαφές.